Birden itilip atılmışsın sıcacık bağrından, göbek bağını koparmış biri sebepsiz, aç kalıp hastalanmışsın, kimse sana bakmıyor. Ölmeden biri varlarını çalmaya başlamış Zorba filmindeki gibi. Nerede o seni eskiden sevgiyle şımartanlar, yerli yersiz cebini şekerle dolduranlar… Arkan yıkılmış, dayanamıyorsun. Ayağa her kalkmaya çalıştığında tokat patlıyor, sen çocuksun otur yerine diyorlar, çocukluğunu vuruyorlar yüzüne. Artık ana başta taç olmaktan, her derde ilaç olmaktan vazgeçmiş. Ölümüne çekmiş elini senden ve neslinin ölümü başlıyor göz göre göre...